Sen Güzeli Görmüşmüsün?

Günahlara dalmış giden, katarları fitne çeken
Her tümsekte tökezleyen, yalana “hakikat” diyen
Mahremini kıskanmayan, atasından arlanmayan
Bana “çirkin” diyen gönül, sen güzeli görmüş müsün?

Karnı tokken ahkâm kesen, ilimleri şirke giden
Cümleleri tersyüz eden, beyazları lekeleyen
Yaratandan utanmayan, ölümlüye bel bağlayan
Bana “cahil” diyen gönül, sen hilkati görmüş müsün?

Selamsız bir güne giren, haftaları zulüm çeken
Ömür boyu inkâr eden, gerçekleri göremeyen
Atasını “maymun” bilen, “her şey tesadüftür” diyen
Bana “yobaz” diyen gönül, sen ‘Cemal’i bilir misin?

Kara toprağa sert basan, çalımında kibir yatan
Burnu Kafdağı’na vuran, göbeğinde masa kuran
Gözleri maddeye diken, manada sınıfta kalan
“Ölüm yoktur” diyen gönül, sen mahşeri görmüş müsün?