Fark ettim de, seninleyken hep gülüyorum.
Küçük çocuklar gibi…
Aptallar gibi…
Ya da kahrından iki bira içmiş biri gibi.
Ama değil — çocukların masumiyetinden değil,
Aptalların umursamazlığından da.
Bira içmedim hiç.
Beni sarhoş eden,
Senin o gülüşündü.
Benim seninleykenki gülüşüm gibi,
Beni kendimden alan o gülüşün.
Kayıt Tarihi : 11.5.2025 11:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!