Sen Gittin Yüreğim Yandı Şiiri - Özdemir ...

Yollarda hep yollarda,
Bir hayalim kaldı senden uzaklarda,
Gözlerin bir sarhoşluk masalı,
Dudaklarından akan bir hikaye hayat,
Oysa yaşamak vardı daha,
Beklemek seni duraklarda,
Çınlayan bir çılgının sesi çınlamalıydı,
Sağır olan sağır kulaklarda,

Öyle benden çekip gittin,
Zaten yalnızdım sel olmasan da,
Sen bana sensizliği hissettirdin,
Alıştırdın yavaş yavaş yalnızlığa,
Olsun öylede güzel işte;
Farz et ben İsviçre Alplerinde yaşarım,
İsmim Sebastian sen ise Haidi,
Boşa gezmişiz çıplak ayak,
Buz donduran o Alp dağlarında.

Dün dalmışım pencereye bakarak,
Kafamı yasladım camlara,
Buğulu bir alemdi ortam,
Sen geçtin yine aklıma,
Karlar savurur saçlarına ellerin buz,
Yüreğinde özlemle geçtin demin,
Benden uzaklara...

Birden kapının tıkırtısıyla irkildim,
Yüreğim ateşlerde kaldı işte öyle,
Dediler; Bahar hastaymış göçmüş,
Ulaşmış Cennet bağlarına,
Sen kurtuldun gittin ya ben nasılım,
Sorma hiç sorma Yüreğim...
Yüreğim Cehennem narında yanmakta.