Sen Gitrmiş Olursun Şiiri - Hasan Öztürk 2

ne kadar güzel olsa da hatırlamak seni
senden bana bir sen kalmış olsa dahi

her sabah
güneşin kızıl saçlarını
senin saçların diye okşarım
o vakit gülüşün ısıtır yüreğimi
ellerine gül tutarım

geceye bölünür yüzüm
hasret mavisi sürer düşlerim
sus kalır uçuklayan o dudaklarım
eşikte bekleyen boynu bükük yokluğun
sensiz erken uyanır her sabah
çıkarım seferlerine

zaman kırık kanatlarıma çarpar
dağılan bir kuş yuvasına döner ömrüm

düş kaçağı aklım yerinden oynar
saçı sakalına karışan mevsimlere dökülür
gölgesin de soluk resminden fırlayan eşkalin
Senin düşlerine aşkına kanıp seni dünya sayıp
gizemli gözlerinden bir ışık ararım
ve çıkarım seferlerine

hasretin yönünden gelen
bulut istilasına tutulur tenim
her an içimde sarılmaz yaranın acısı sızlar
sönmeyen bir ateştir canımın içinde canın
yağmurun sesinde çınlar yankılanan sesin
toprağımda kokun nefes alır

sana geldiğim an sen gitmiş olursun…