Uyuyormuşum aslında.
Yokluğun sandığım bir uyku anımmış.
Varlığınsa gözlerimi açmamla aynı manaya geliyormuş.
Uykularım her zaman kaçışım, aydınlığım olmuşken, bu sefer yokluğunun karanlığına varışım olmuş.
Bir uyanabilsem...
Bir uyansam ve sesinin, kokunun, ellerinin, yüzünün hasılı varlığının beni terk etmediğine tanık yazılsa yüreğim.
Biliyorum bu, bir avuntu.
>Gidişinle Agrı güneşe küsmüştü
>Hayat yaşanmışlar içinde kötü
>Yaşanmamışlar arasında ise
>Anlamsızdı
>Gidişinle geceler
>Nefret saçıyordu gülüm ve ben bu nefretler
Devamını Oku
>Hayat yaşanmışlar içinde kötü
>Yaşanmamışlar arasında ise
>Anlamsızdı
>Gidişinle geceler
>Nefret saçıyordu gülüm ve ben bu nefretler
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta