Uyuyormuşum aslında.
Yokluğun sandığım bir uyku anımmış.
Varlığınsa gözlerimi açmamla aynı manaya geliyormuş.
Uykularım her zaman kaçışım, aydınlığım olmuşken, bu sefer yokluğunun karanlığına varışım olmuş.
Bir uyanabilsem...
Bir uyansam ve sesinin, kokunun, ellerinin, yüzünün hasılı varlığının beni terk etmediğine tanık yazılsa yüreğim.
Biliyorum bu, bir avuntu.
Çok şey var ki, geride kaldı
Dönüş yolları kapalı,
Kara otağ içindeyim;
Yerde de kara bir halı...
Çok şey var ki geride kaldı
Nice sisli-sevgili yüz
Devamını Oku
Dönüş yolları kapalı,
Kara otağ içindeyim;
Yerde de kara bir halı...
Çok şey var ki geride kaldı
Nice sisli-sevgili yüz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta