*sen...GİTME/sen...? Şiiri - Dilek Eğri

sokak lambaları aydınlatmadı kararan gözlerimi
avuçladığım hayata yol aldıkça ardımdan geldi yalnızlık..!
yalnız seninle kalmak istedim oysa
seninse cesaretin yoktu.
sevmek acı..
sevmek dert..
şimdi bu hastalığa yakalanan ben;
nöbetçi bir aşkçare arıyorum.
tüm kapılar yüzüme kapalı..
yüzsüzüm sevdana..
gittiğim yolların sonundayım...!
yolların hatrına;

sen
gitme/sen..?

tüm avareliklerim yanıbaşımda..
her şarkıda seni anmak değil zor olan
söyleyen dillere değmesin yeter ki adın..!
hergün biraz daha uzağım sana..
hergün biraz daha yakın..
cebimde vardı biraz gururum;
artık çulsuzum..!
sen
gitme/sen..? derken düşürdüm..
düşen gururum hatrına;

sen
gitme/sen..?

gözlerinin kenarındaki çizgileri
sana yaptığım yolculukta haritam belledim
güldüğünde okyanus yüreğin çarşaf gibi..
derin..
sakin..
güvenli..
konuştuğunda huzur veren bir melodinin notaları gizli..
an oldu kayboldum derinliğinde
ana yön-ara yön yoktu sevdamda
her yol sana...
her yer mavi...
mavinin hatrına;

sen
gitme/sen..?

gelişini dalgalar alkışlamıştı
her yer köpük köpük..
denizin bembeyaz dişleri
burdan anlamıştık attıkları kahkahaları
deniz özgürlük...
deniz derinlik...
denizin hatrına;

sen
gitme/sen...?

fırtınalı günlerde filikanın ipleri yüreğime bağlıydı.
dalga vurdukça,
koparmaya çalıştıkça benden;
uzadı..
acıdı..
ama hiç kopmadı..!
herşeyin inadına yüreğim dümeni yine sana kırdı..!
kaptanın hatrına;

sen
gitme/sen...?

22/01/06
(planet)