"sen Git, Ben Kalayım" Şiiri - Zeynep Koçar

"SEN GİT,BEN KALAYIM"
Git, bil ki bu yürek ardına bakar…
Sen yokken bile seni arar
Gözlerimde seninle kuruyan yaş var
Git, ama bu sevda burada kalır,bak yâr…

Sen git,ben kalayım kalbim seninle yanarken
Caddeler,sokaklar hâlâ adını fısıldarken
Bir gölge gibi izini takip ederken
Hangi köşe başından çıkacaksın diye beklerken

Benim kadar saramaz içini gizliden gizliye
Gözlerin düşer umut geceme
Her karanlıkta seninle aydınlanırım gökyüzüyle
Dualarım seninle her seher vaktiyle

Sen git,ben kalayım,yastığa sinmiş kokunu saklayım
Aynı şarkıda her gece senin için ağlayım
Gözlerimi kapattığımda sen olayım
Uyandığımda boşluğuna sarılayım

Sen git,ben kalayım anılar sarayında
Hatıralarla avunurum,düşlerim yanımda
Bekliyorum seni bir ömür boyu burada
Seninle çarpar kalbim,her solukta her anında

Sen git,kalbimden çıkmadan git
İçimde sonsuz bir şiir gibi yazılı kalsın
Gidişinle yandım, varsın bir ömür yansın
Zaman durur,dünya susar,sadece sen kalırsın

Sensin kalbimde açmayan tek kapı kilitsiz
Yüreğim sana açık, yalansız,tertemiz
Sevdam sana ait, dönüşsüz çaresiz
Sensizliğin ortasında,kalbim olur sahipsiz

Dönsen de sevdim,yandım sana susarak
Kalbimi koydum ortaya, gururu unutarak
Bu aşkın adı sensin,başı da sonu da
Ben seni hep sevdim,sen bil yeter bana

28.05.2025