Ellerinin ve dudaklarının gölgesi sen giderken bende kalıyor.
Seni düşündüğüm zaman, dudaklarının hayâl ateşi içimi yakarken, ellerin bütün vücûdumda ılık bir su olup akıyor. Saçlarımı okşadığın zaman ruhum sesine sarılıyor, fazla çarpmaktan kalbimin ayarı bozuluyor, duruyor, bedenim nefes almayı unutuyor. Ensemi öpüyorsun, içimde binlerce kelebek uçuşuyor...Seni sevmediğim kadar sevmiyorsun beni, beni sevmediğin kadar sevmiyorum seni...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Ensemi öpüyorsun, içimde binlerce kelebek uçuşuyor...Seni sevmediğim kadar sevmiyorsun beni, beni sevmediğin kadar sevmiyorum seni...
.........
düzyazı gibi ama değil...sizi yürekten kutluyorum...
musa zindan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta