Bir hal ki,dolaşır sevda serimde.
Kıyametler kopar gölgelerimde.
Zaman da, mekan da dursun yerinde;
Aşarak ne varsa yalnızca sen gel.
Ne olur sen gel ne olursun gel!
Tüm kinini yere dökerken gece;
Takınır yüzüne siyah bir peçe.
Yanıp kavrulurken ben içten içe,
Odum söndürmeye yalnızca sen gel.
Ne olur sen gel ne olursun gel!
Şu fani dünyaya vermedim değer,
Yok dizimde takat, gözlerimde fer.
İzbe bir köşede ölürsem eğer;
Kabrimin ucuna yalnızca sen gel.
Ne olur sen gel ne olursun gel!
Kasım /1995
Amasya
Kayıt Tarihi : 10.12.2009 22:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!