Sen,en yakınım Şiiri - Kenan Paşalı

Bir ayna vardı, baktıkça bulanık, Baktıkça başka yüzlere bürünen...

Yabancıların en yakınıydın sen, Kanayan bir kırmızı gibi sessiz, derin.

:

Ellerim değdiğinde camına, Titredi gölgeler, çoğaldı yalanlar.

Senin gülüşün uzak bir yerden çağırdı, Ama adım adım kayboldu, soldu ışıklar.

Her yansımanda bir başka ben vardı, Kimi sevgiyle, kimi acıyla yanmış.

Ve sen...

Sen hâlâ yabancı, hâlâ en yakınım, Kırmızı bir yara gibi sızlayan.