Gün gelir kır düşerse saçıma
Yine seni düşünmeyi bırakmam
Birkaç canın hasreti eklenirse acıma
Yine seni anmayı bırakmam.
Ben yaşarım hayallerde anılarımızı
Kaldırım köşelerinde seni dilek tutarım
Yüreğimde yanağını taşırım gül kadar kırmızı
Vedanı zehir diye her öğün yutarım.
Saklarım gömlek cebimde mendil yerine seni
Diyar diyar gezmelerimde saçından büklümleri ararım
Avare kalırım dostlar tanıyamaz beni
Gözlerinle dolar taşar yüreğimle kanarım.
Yaradan yaşatandır mühlet verir ömrüme
Saniyede salisede adını sayıklarım
Yaradan taşıtandır seni taşıtır gönlüme
Gönlümde ne varsa sen hariç ayıklarım.
Gün gelir belki perde iner gözüme
Rengi, cümbüşü tanımam etmem
Gün gelir uzaklardan ilişirsin gözüme
Senden gayrı ne varsa ömrüm billah seyretmem.
Ben yine bende kalırım sensiz yarımım
Sen yad ellerde uyanırsın başka yarınlara
Bana doğmaz güneşiyle sensiz yarınım
Sen tomurcuk olur doğarsın yeni baharlara.
Sen yeni baharlara doğarken bensiz
Ben sararıp solduğum sonbaharda dururum
Çiçeğim açmaz günüm renklenmez sensiz
Kendimi güz içinde esir bulurum.
Bilemem sensizken benden arta ne kalır
Bir yarısızım yarım yamalağım
Anımsamalarım kalbime düşen rüyana bakakalır
Gönlümde hep seni taşıyan bir hamalım.
Muhammed Onur Üstüntaş
Kayıt Tarihi : 14.6.2025 22:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!