Hasretin, beni yakıp kavururken
sanki, bedenimde bir el, yangınımı körüklüyor
ismini anarken, döktüğüm her damla gözyaşım
zehir olup, tekrar içime döküiüyor
Firakın, acı bir tütsü gibi, dolsa da havaya
onu, yine de, sen diye solukluyor
Bu can, bu tenden bıkıp vazgeçse de
bu gönül, bir türlü, senden geçemiyor
Kayıt Tarihi : 30.4.2010 13:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!