..........beni hiç anlayamadın aslına......
belki de sen sadece düşlerimde yarattığım
ve hep orada yaşattığım adamdın.......
var olduğunu sandığım ama hiç bulamadığım....
bir resmin var içimde...
öyle ki tüm ressamların eserlerinden çok daha derin,
çok daha anlamlı....
siyah beyaz bir resmin....
orda durmuş bakıyorsun uzaklara...
tıpkı benim kendimi kendi içimde kaybedip de
bulmaya çalışırkenki bakışlarım.......
sen varsın, vardın ve hep var olacaksın...
ama acı olan ne biliyor musun sen daha doğmadın...
belki bir gün anlayacaksın nedensiz titreyişlerimi...
anlayacaksın sana garip gelen çekingenliğimi...
seni farklı kılmak istediğimi...
ama anlayacaksın ki her şey ama her şey,
havada dağılan şu sigara dumanı gibi kaybolup gitti...
yıllar sonra aklına gelirse eğer ki bir gün;
çok geç olsa bile sende olmayan o resmime bak
ve beni anladığını söyle...
inan ki hissedeceğim bedenim toprak olmuşsa bile......
“o gelmeden bitirmeliyim yazacaklarımı” diye geçirdi içinden genç kız...
sanki onun iki saniye sonra kapıyı açıp içeri gireceğini hissetmiş gibi...
hoş geldin bir tanem...ben de tam seni düşünüyordum....
yo hayır ağlamıyorum...
gözüme duman kaçmış olmalı....
Kayıt Tarihi : 1.1.2010 23:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!