Sen de Kalma Bana Yalnızlık Reva

Sen de kalma bana yalnızlık reva
O siyah valiz elimde
Hayatımda bana uğrayan tek tren
Gelen tek vakit uçtu gitti
O trende gitti
Sonra geç kaldı hayatım
Sen de kalma bana yalnızlık reva
Hikaye borçluydum kendime
Yandığım kadar yakamadım
Olsun kendime yeni bir merhamet seçtim
Sen de kalma bana yalnızlık reva
Ayaz vakti olunca
Tütün kokusu sarıyor odayı
Şansım bir kere güldü
Kendiliğinden bekledim
Bekledim
Sonra fark ettim
Bazı şeylerin kendiliğinden olmadığını
Olmayacağını
Olamayacağını
Hadi
Sen de kalma bana yalnızlık reva
Yalanlar neden hep bir hakikatmiş gibi anlatıldı
Yaşam dediğin şey de yalan
Beklenen mutlu günler niye
Ruhum durgunlaştı
Bozuldu bir kere ahengi geri çeviremiyorum
Sen de kalma bana yalnızlık reva
Unutuyorum unutmasına da
Kafamda bir türlü asamıyorum
Unutuyorum unutmasına da
Kafamda bir türlü öldüremiyorum
Bir kenara atılmış eşyaya hüzünlenirken içim
Kafamda işte diyorum
Kafamdakini silemiyorum
Üzülemiyorum
Gülemiyorum
Gelen tek vakit de uçtu gitti
Sonra geç kaldı hayatım
O trende gitti
Sen de kalma bana yalnızlık reva