Boş bir sandalye bekler masamın kenarında
Hiçbir zaman boş olmaya alışık olmamış
O güzel hatıralarını yad ederken
Bacakları çürümeye üstü toz tutmaya başlamış
Boş bir sandalye bekler masanın yanıbaşında
Bir zamanlar etrafı kalabalık içinde
Günden güne sesini duyurdukları azalmış
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta