Sen bunu hiç bilmiyordun

Yar…
Ben sana
Hiç söyleyemedim
Çok sabrettim
Kimi zaman niyetlendim
Belki şimdi dedim
Yine çekindim
Ama bildirmedim
Belki ret edecektin
Belki de çekip gidecektin
Kestiremedim
Seninle olmakla yetindim
Olsun dedim
Nasıl olsa yanımda diye şükrettim
Sesini duymak
Nefesini hissetmek
Gözlerindeki ümitleri görmek
Yetiyordu bana
Sen benim için bir şevk
Bir sevinç kaynağı olan nefestin
Her zaman neşe buldum
Seninle duruldum
Korkularım vardı
Endişelerim her zaman yanımdaydı
Düşlerim ne kadar berrak
Ve huzur doluydu
Sen yanımdan gidince
Mahzunluğum başlıyor
Saatlerce hayallere dalıyordum
Kimi zaman
Kendimle konuşuyordum
Deneyeceğim diyordum
Söylemeliyim
Diye karar veriyordum
Ama bir taraftan
Vehimler içinde vazgeçiyordum
Sen benim için bu halinle bile yetiyor
Ruhuma, kalbime huzur zerk ediyorsun
Belki de sen bunu hiç bilmiyorsun...