Sen bu aşkın katilisin,
Yüreğinde vicdanı olmayan,
Merhameti hiç tanımamış bir zalim…
Sana bir umutla bakan gözleri
Sen öldürdün…
Acımadın gözyaşlarına,
Bir bilsen…
Orada yalnız sen vardın.
Her gece sustum,
Yutkundum,
İçime aktı yangınlar…
Senin için çarpan bir kalbi
Bile bile kırdın,
Bile bile harcadın...
Sen bu aşkın katilisin,
Kendi ellerinle gömdün beni,
Yüreğindeki “beni” sen öldürdün.
Acımadın…
Her gece bir bıçakla dağladın,
Defalarca, durmadan, kanattın.
Bir bilebilseydin...
Orada sadece sen vardın.
Tertemiz bir aşktı bu,
Kahpe dünyanın dokunmadığı,
Adını söylerken bile utanan
Bir yüreğin feryadıydı.
Her gece sana tutuşan,
Ve sabaha kül olan bir sevdaydım ben.
Ama sen…
Bu aşkın katilisin.
Sen bu aşkın katilisin,
Bir gülüşle mahvettin beni...
Vicdansızca yıktın her hayalimi,
Yalnızlığa hapsettin sevgimi.
Tertemiz bir aşktı bu,
Kirletilmemiş, lekesiz, derin…
Ama sen…
Bu aşkın katilisin!
Kayıt Tarihi : 27.6.2025 00:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!