Sen Bıraktın Şiiri - İsmail Paşalı

Gönlün....
Gönlün bana bir okyanustu...
Beni bir kap suya mahkum bıraktın...
Gözlerin bana cennete açılan...
Reyyan kapısıydı....
Sen beni...
Cehennem çukurlarından ...
Derveze attın...
Sesin kulaklarıma bırakılan...
En güzel sedaydı...
Kendi hıçkırık seslerimle beni...
Baş başa bıraktın....
Günahkardım belki...
Kalp gözümü sen açmıştın...
Göğsümde,kuş gibi çırpınan...
İsmini duyduğumda...
Kanatlanacak bir kalp bıraktın...
Yaradandan dert istemedim...
Derdim sendin...
Şifa diledim....
Her dua makbul olmazmış...
Olmayan duam sendin...
Yattım kalktım...
Ağladım,yakındımda...
Seni,sadece seni diledim...
Kabuklanırda,kapanır sanırsın yaralar...
Kanamayan her yara şifa bulmaz...
Baktıkça acır...
Kapansada izi kalır...
Sen...
İçimde,kanayan bir yara bıraktın...
Her bıraktığına...
Her akıttığın gözyaşına rağmen...
Helal olsun hakkım...
Açılan avuçlarıma dökülsün...
Tüm derdin...
Tüm meramın...