Sen gidince rüzgarlar, tersine esti
Evde ki ıssızlığa, alışamadım
Sensiz günlerim, çok ızdıraplı geçti
Sensizliğe, hiç ayak uyduramadım
Yokluğun, tam kara kabusa dönüştü
Tek başıma, her yere yetişemedim
Hayatın yükünün altında, ezildim
Beni gören her kes, üstüme gülüştü
Sanma ki ben, hayatımı yaşıyorum
Yanımdan gittiğin için, çok mutluyum
Sanma ki ben, dolu dolu umutluyum
Her gece, pembe hayaller kuruyorum
Bilmiyorsun, eli kınalı güzelim
Issız gecelerde, neler çektiğimi
Bilmiyorsun, dünya tatlısı sevgilim
Benim nasıl, ahlar vahlar ettiğimi
Senden sonra, ne halimi soran oldu
Ne de gelip, uğrayan oldu hanıma
Hasretinden her gün, yüreğim kor oldu
Bir tek acılar uğradı, bu yanıma
Gelsen de, o güzel yüzüne bir doysam
Yine ellerimle, saçını okşasam
Yeşil gözlerine, mahmur mahmur baksam
Kötü günlerimde, seninle ağlasam
Şunu bil herkesten çok, sana muhtacım
Sen bir başkasın, senden başkası yalan
Ne olursun inat etme, be baş tacım
Gel de artık, yanan gönlümü yap talan
Kayıt Tarihi : 16.4.2022 16:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!