anlatacak bir şey olmalı içimdeki seni sana,
anlasın ne dediğini ruhumun, vurduğu her zerren,
ben söylemeyim bir şey,
başını koyduğun toprak,
içine çektiğin papatya,
yüzüne vuran güneş anlatsın seni,
ne güneş güzeldi senin kadar
ne papatya kokuyordu senin gibi
ne toprak verebildi senin verdiğin huzuru,
sana aşık oldukça ben
anlatamadım kendimi kendime
aynanın karşısındaki ayna gibi
sana baktıkça gördüm nefsimi
nefsime baktıkça yine buldum seni
Kayıt Tarihi : 15.1.2018 02:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!