Biliyor musun sevgili
Ben seninle iki dakika bile konuşunca
Dünyalar benim oluyordu telefon elimde sürekli aramanı yazmanı bekliyordum
Senin haberin yokken seni özlüyordum
Ama sen bilmiyordun
Bilseydin acaba bu kadar bekletirmiydin beni
Sende özlermiydin benim gibi yoksa yine umursamaz mıydın
Seni nasıl sevdiğimi sen bilmiyordun
Senin bakışın gülüşün
Mimiklerin hep ezberimde benim hani aklına bir şey geliyor ve sen söylemekten
Vazgeciyordun ya ben senin ne söyleyeceğini bile tahmin ediyordum
İşte o derece ezberledim seni ama sen bilmiyordun
Belkide bilmek istemedin
Sana olan aşkımı görmezden geldin
Ama seni en güzel ben sevdim
Sen bilmiyordun
Seninle beş dakika konuşup
Bütün gün mutlu olan bendim
Sesin gülüşün bakışın hiç bitmesin isterdim
Ama sen bilmiyordun
Sevdiğin adamın(kadının) ağzından sevdiği kadını(adamı) dinlemek
Onun mutluluğuyla mutlu olmak
İçinden ben niye bu kadar sevilmedim demek Nasıl bir duygu bilemezsin sen çünkü seni nasıl sevdiğimi sen bilmiyordun
Acaba diyorum bilsen azıcık da olsa severmiydin beni sende özlermiydin
Benim gibi yanında iken
Hasret cekermiydin onuda ben bilmiyorum
Ve hiç bir zaman bilemeyeceğim
Sana olan duygularımı
Sana söyleyemedim
Duygularım şiirlerde yaşasın istedim
Belki bir gün okursun sana olan sevgimi anlarsın
Taş kalbinde merhamet duygun uyanınca
Nasıl bir sevgi kaybettin görürsün istedim
Ama ne yaparsam yapayım
Sen bilmiyorsun
Kayıt Tarihi : 25.3.2025 00:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!