Sen Bilmezsin Şiiri - Sadi Saçak

Sen bilmezsin daha bu karanlık yolu,
On iki adım gidince sağ bir çukur vardır.
Çukurun içinde ne olduğunu bilmiyorum,
Zaten bilmediğim için o çukurdan kaçıyorum.
Kişioğlu bildiklerinden sakınmıyor ama,
Yaklaşmıyor hiç tanımadıklarına.
İşte benimki de böyle bir sıradan davranış,
Çok da umursama...

Sen bilmezsin bir Çavuşların Durdu vardır;
Gözlerin altı torba torbadır.
Nerede kimi yakalasa asker anılarını anlatır,
Eğer doğruysa gazi olmuş,
Sağ kolu da bu yüzden yokmuş,
Bir de sol elinin baş parmağı kopmuş.
Harbiye Marşı'nı duydu mu ağlar hani,
Yaşlar, o istemese de akar gözünden.
Engel olamaz...

Bilmiyorsun sen bir de taşlı yol var bizim orada,
O yoldan inerek gelirdik yuvamıza.
Moralimiz ne kadar bozuk olursa olsun,
Mutlaka birileri beklerdi bizi o yolun sonunda.

Sen bilmezsin bilirim,
Bir gönül yaram var benim!
Seher yeline verilmiş bir sevdam var aklımda,
Aklımda kalan sevdamın düşü ama,
Aslı ise Derya'da...

Derya mı kim? Şimdi sen onu da bilmezsin.
İşin yoksa sana bir de Derya'yı anlat şimdi...
Ama düşünme,
Bir de takma kafana,
Emin ol sizden daha samimi değildi...

Hani ben o bilmediğim çukurdan kaçıyorum ya,
Sen de bunca şeyi bilmediğinden kaçacak mısın yoksa?
Gerçi samimi ve sadık rolü yapma bana!
Çoktan öğrendim en kral aşkın bir öpücüğe kadar sürdüğünü, emeğin boşuna...