Sen Bilme Yeter Şiiri - Cemal Mercan

Gördüm seni ben, gün batımında
O gülen gül yüzün, hep hatırımda
Tatlı dilin sözlerin, hep satırımda
Bu sır bende kalsın, sen bilme yeter

Gittiğin an bile, seni özledim
Belki döner diye, yolun gözledim
Seni sevdiğimi ben, hep gizledim
Bu sır bende kalsın, sen bilme yeter

Gittin yağmurlar, hiç yağmaz oldu
Güneşin üstüme hiç, doğmaz oldu
Sevgin yüreğime hiç, sığmaz oldu
Bu sır bende kalsın, sen bilme yeter

Dostlarımdan kestim, artık selamı
Hiç kimseye demem, birtek kelamı
Şu garip gönlümün bütün meramı
Bu sır bende kalsın, sen bilme yeter

İsterim bedenden, bu canı atmak
İsterim aşk için, dünyaya çatmak
Ömrümü bitirip, ömrüne katmak
Bu sır bende kalsın, sen bilme yeter

Nefes daralıyor, ömür bitmiyor
Bu sevgi içimden, bir an gitmiyor
Sana doyulmuyor, zaman yetmiyor
Bu sır bende kalsın, sen bilme yeter

Senin için gece, gündüz oturdum
Senden ayrılınca, sokakta durdum
Yanında olmak için, bahane buldum
Bu sır bende kalsın, sen bilme yeter

Cemal MERCAN