Sen Bilemezsin Şiiri - Selin Goloğlu 2

Sen bilemezsin !

Yaşanmadan soluksuz bitti

Sanki kızgın çöllerde serap görmek gibi

Halbuki butun bunlarin hepsi geçici bir hevesti

Derin sularda inci tanesi aramak gibi

Sen bilemezsin !

Karanlik senin gobek adindi belki de içindeki bencil şeytan gibi,

Biliyor musun?

Ben bir sabah aydinliga uyandim

Oysa sen ürkekliğinin ardina siğindin

Kucuk bir çocuk gibi orada kalakaldin

Belki tanidik yüzlere aldandin

Belki de sevildiğini sandin

Oysa ki hep kandirildin.

Sen bilemezsin !

İkimizin de korkulari ordaydi,

Korkunun asil adi Âşk'ti ve

Âşk tutkunun bize bir oyunuydu

Oysa ki hakikat hesapsizca sevmekti,

Sen bilemezsin !

Ben hayat sinavindan geçerken,

içimdeki çocuk küçüldü

Ben ise azar azar büyüdüm

Hepimizin özünde olmasi gerektiği gibi…