En büyük sorun
İnsanların bir çoğunun
Hayatın bu dünyadan ibaret olduğunu sanmalarıdır
Her şeylerini bu aleme göre ayarlamışlar
Batıl inançlarını
Makamlarını
Mekanlarını
Ama bir gün hepsinin yalan olduğunu anladıkları gün
İş işten geçmiş olacaktır
Üzerine bir kaç kürek toprak atılınca
Bütün insanlar o zaman gerçeği anlayacaktır.
Kapısı
Penceresi olmayan
Olmayan penceresine güneş doğmayan
En mütevazi evi
Mezarında kimdir insanın
Yardımcısı
Dostu
Kurtarıcısı
Her şeyin bittiği yer burasıdır
İşte denizin dibinde boğulurken
Firavunun var mıydı kurtarıcısı
Anlayana güneş kadar nettir hayatın kimyası
Anlamayana derin bir karanlıktır hayatın simyası.
Hal bu ki yaradan bize
Kitap vermiş
Nezir göndermiş
Akıl vermiş
Neye çalışmamız lazım geldiğini bildirmiş
Ama biz tagutları rehber edindik
Saptıkça Habil yolundan ayrıldık
Bir de zaman zaman şikayet edip ağladık.
Aşkı sen boş gönüllerde arama
Aşk, depremlerin şiddetindedir
Yanardağ eteklerindedir
Şimşeğin şehadetindedir
Dünyalık gönüllere yelken açarsan
Yağmurun altında
Kuru bir nehirde susuz kalırsın
Aşkın gerçek sahibini bilmezsen
Boş hayallere dalarsın.
Hal bu ki amaca ulaşmak için önce
Niyet lazım
Yönelmek lazım
Mücadele etmek gerekir
Rüzgarın önünde yaprak değiliz ki
Biz insanız
Eşref-i mahlukatız
Bize fayda vermez
Katlarımız, yatlarımız
Onlar dünya hayatında birer araçtır
Amaç olamazlar
Amaç kainatın sahibi yüce Allah'ın yoludur
O yol ki yedi kat göklere uzanır
Kainattır
Kim bilir kaç boyutludur bilinmez
Bunlar aklımızın ötesindeki gerçeklerdir
Bizim aklımız Venüs'te yaşamaya yetmez
Yeryüzündeki çöllerdeki
Kum tanelerini nasıl sayarız
Var mı öyle integral bir hesap
Dedim ya;
Refikaya ulaşmak için
Niyet lazım
Mücadele lazım
Yoksa nasıl geleceksin
Akçay'a, Kazdağlarına
Nasıl kavuşacaksın sevdana.
Bana o aşkı sorma
Ben sana o aşkı anlatamam
Kül olurum
Aşkın ruhundan ruhuma üflenmiş bir faniyim ben
Aşk onun nezdinde
Sen bende bir refikasın
İkimiz el ele
Gece gündüz ona yürüyoruz
Ben onu senin menekşe gözlerinde görüyorum
İşte aşk orada bana sır diyorum
Senin gözlerinden seninle ona gidiyoruz
Bel ki sen bunun farkında değilsin
Ama ben sana bugün bu gerçeği ifşa ettim.
Göz, kaş, boy, post
Aslında sevmek için birer bahane
Aşk;
Ruhundaki iman cevheridir beni sana bağlayan
Yoksa Karun gibi gerçeği inkar edersem
Sonunda ben olurum ağlayan
Onsuz hayat bir hezeyan
Seninle ben
Cennette ebedi olarak beraber olacağız
Ama sen beni bir anlasan.
Ocak 2024
İbrahim YılmazKayıt Tarihi : 19.3.2024 02:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!