Derviş çıkar çile odasından huşu içinde
Yüreğinde bilinmişliği bilinmezliğin
Aşka gelir semah döner
Ben açarım perdelerini ruhumun
Rüzgarina teslim ederim benliğimi
Bilinçsizce oradan oraya savrulurum
Uçuşurum kelimelerin arasında
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
