Sen benden gittin ya, ağlarım.
Gözlerimde biriken yaşlar, adını fısıldar sessizce.
Her damlasında bir hatıra, bir söz, bir gülüş saklı.
Sen benden gittin ya,
Artık yollar anlamsız, gökyüzü renksiz.
Sen benden gittin ya, ağlarım.
Geceler uzar da bitmek bilmez,
Yastığa başımı koyduğumda sessiz bir yıkım var içimde.
Gözlerimi kapatsam, yüzün.
Açsam, yine sen.
Her yerde sen, ama yanımda yoksun.
Sen benden gittin ya, ağlarım.
Kime ne anlatayım ki bu sızıyı?
Kelime yetmez, dil yetmez.
Kaldırıp atamam bu yükü,
Sen giderken kalbimi de götürdün ya, işte o yüzden.
Sen benden gittin ya, ağlarım.
Ama bil ki, ağlamak da bir dirençtir bazen.
Gözyaşlarıyla temizler insan içindeki kırgınlıkları.
Belki bir gün, gözyaşlarım da diner,
Ama izleri kalır, anıları kalır,
Ve o izlerde hep sen varsın.
Kayıt Tarihi : 16.1.2025 19:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!