Sen Benden Gittin Şiiri - Fatih Pastırma

Ne çok severdik yağmurları
Karı,ayı ve yıldızları
Sevdiğimiz yıldızlar sönmüş gibi
Süsleyemiyorlar eskisi gibi geceyi
ve sanki isteksiz,çirkin,yorgun geceler
Sen benden gittiğin o günden beri.

Sen benden gittiğin o günden beri
Bebekler eskisi gibi şirin değil
Çiçekler aynı kokuyu şaçmıyorlar
Gökyüzü hüzünlü gibi
Kuşlar boşuna uçuyorlar
Evet o günden beri
Daha bir anlam kazandı şiirler
ve şarkılar keza öyle
Bazı şarkılar tam ben
ve bazı şiirler ayni sen işte.

Ne çok severdik oysa
Karı,ayı ve yıldızları
Karlar eskisi kadar beyaz değil
Aklamıyorlar eskisi gibi şehiri
Senden benden gittiğin o kıştan beri.

Gittiğin o günden beri
Bir yarım kalmışlık çarpar
Biraz da yalnızlık sabahları yüzüme
Sensizlik dizleri kanayan bir çocuk gibi devam eder kalbimdeki oyununa
Aldırış etmeden yarasına eskimiş ayakkabılarıyla koşturur
Benden sana,senden bana.

Yok hayir o günden beri değil
Gördüğüm günden beri bagışladım papatyaları
ve güllerin dikenleri acıtmamaya başladı
Bir deniz kabardı kasıtlıca
ve dalgalar eksiltti geçmişin kumlarını
Durulduğunda dalgalar sen güneşleniyordun içimde
Gittiğin günden beri kimsecikler geçmez o kumsaldan
Ayak izlerini süpürmüş deniz
Gittiğin o günden beri
Birgün geçmedi sensiz.

Oysa ne çok severdik
Karı,ayı ve yıldızları
Sanki sevdiğimiz yıldızlar da sönmüş gibi
ve ay,aydınlatamıyor geceyi
Geceler küskün,yorgun ve dertli
Sen benden gittiğin o günden beri.