Sen,ben,biz?
Gittiğinde kırmızıya çalıyordu gün
O meltem bile boynumu kesiyordu
O güzel ellerinin yanağımdaki hissi
Hala aklıma getirir bizi
Masumiyetin olgunlaşması kadar nadir
Seni uzaktan izleyebilmek kadar aciz
Benim tatlı kanserim...
Haylaz kısık gözlerin seni görmemi engellerken
Aslında bi faciayı önlerdi her zaman
Senin kucağın ve evren arasında olmak
O an masumlaşıverirdi sarhoş olmak
Ve tabi sen,ben,biz olmak?
Kayıt Tarihi : 15.4.2021 00:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!