Sen, Baş Belam Şiiri - Gülden Işık

Sen, baş belâm
Bitmeyen hikayemde karasevdam
Kurduğum cümlelerde noktasız davam
Sahipsiz duygularımın garip sancısı
İçimdeki ateş, dışımın kış havası
Geçmişimin en güzel hatırası Geleceğimin ömür duası

Sen, baş belâm
Gün boyu kulaklarını çınlattığım
Gözlerimi kapattığımda gördüğüm düş
En kalabalık caddelerde bile tek başıma kaldığım
Omzuma dokunduğunda öfkemi yaktığım

Sen, baş belâm
Akşamlarımdan efkâr çalanım
Gülen gözlerimin hüzün arsızı
Yazılmamış mektuplarımın adresi
Susmuş kelimelerimin en yanık hecesi.
Yılların yorgunluğunu unutturan
Her şarkımda yeniden doğan.

Sen, baş belâm,
Ufukta kaybolan gemim
Denizde sönen fenerim
Ne bir limana demir atan ne de yola düşen...
İki dünya arasında sıkışmış sen ve ben
Sensiz geçen her saniye saat gibi uzun
Sensiz gelen her sabah geceye vurgun
Her zaman yanıbaşımda, bir o kadar da uzak
Sen, baş belâm
İçinden çıkamadığım tuzak