Sen Bana Yar Olmadın Şiiri - Ümit Işık

Ben sana bir ömür verirdim de
Sen bana bir saniye ayırmadın
Senin için güneşi söndürdüm de
Sen bana ışık olmadın

Aşkını taşırken gündüzüm olmadı
Hiç aydın bir günüm olmadı
Gecem sabaha bir türlü varmadı
Sen geceme güneş gibi dogmadın

Ben razıydım seninle geceye
Gözlerim karanlıgı alışırdı da
O ay gibi yüzünle
Sen geceme ay gibi cıkmadın

Hertürlü aşkın oyunundan geçtim
Seninle aşkın veliligine erdim
Bak aşkın sıratına ben geldim
Sen bana şefaat etmedin

Dört adım vardı oysa ki aramızda
Sen her adımı bir ömür ettin
Hertürlü zorlugu aşardım da
Sen her düzlügü yokuş ettin

Bilemem seni severek suç mu işledim
Sen beni gözlerinle müebbete mahkum ettin
İdam Mahkumuydum son söz hakkı istedim
Sen bana son bir hak bile vermedin

Eğer olsaydı aşkın bir dini
Sen tanrısıydın ben peygamberi
Koy hadi dinin hükümlerini
Sen beni şeytandan da beter ettin

Çektirdigin çileler cehennemim oldu
Bakışın,gülüşün ve yüzün cennetim oldu
Ne cehennem ne cennet oldun
Sen beni arafta bıraktın

Ne dilimden düştün ne aklımdan cıktın
Sen vardın her hayalde her rüyada
Yoksa nasıl avunurdum rüyalarımda olmasa
Sen benim uykularımıda kaçırdın

Bu hasta halim için tabibe gittim
Bir karagözlü avcıya avlandım dedim
Beni siyah şaçlarıyla zincirledi dedim
Sen beni avlayıp mundar bıraktın

Tabib derdine şifa yoktur dedi
Sen bana şifa olmadın
Sineme kapanmaz yaralar açtın
Sen yarama tuz bile basmadın

Seninle buldum derken lezzet
Sen benim yemegimi zıkkım ettin
Sensiz içilen suyu bile haram bilirken
Sen bana suyu da zıkkım ettin

Sevgimin ölçüsü karunun servetine eş degerdi
Sen gönlümü sefalete ittin
Gönül bagımda aşkının ilahilerini bülbüller söylerdi
Sen bülbülü bir dikene feda ettin

Her namazda duam sensin
Tesbih edişimde sübha sensin
Benim aşk orucum sensin
Sen bana günah bile olmadın