Sevginden alev alev yanmış
Kalbimin küllerini savurdum.
Yanağımda donmuş gözyaşını erittim
İçimdeki seni rüzgara verdim
Senin verdiğin çiçeği bahçeme gömdüm
Oturduğun koltuğu alevlere verdim
Bir zamanlar elini tutan adamı
Yalnızlığa terkettim
Sen ayrı, ben ayrı artık
Hiç tanışmadık seninle görüşmedik
Yalnızlık uykusunda gördüğümüz rüyaydı hayat
Geçen yıllar tatlı bir hayaldi sadece
Seni unutandan beni unutana kalan
Sadece bir hoşcakal şimdi.
Kayıt Tarihi : 18.7.2006 10:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!