Sen Ağrısı Şiiri - Cemile Tekir

🍃🕊🍃
Canım çok yanınca,
acılarımla yaşamayı öğrendim.
Onlara sarıldım, onlarla uyudum.
Yarenlik etti bana sensiz sokaklar…
Bir “Eyvallah”ım daha kaldı ceplerimde,
Onu da sadaka niyetine verdim dilencilere.
🍃🕊🍃
Ne geldiyse başıma,
şu arsız dilimden geldi…
Dilin kemiği yok derler ya hani,
işte, ben de bir türlü
prangalayamadım
selasız sitemlerimi.
🍃🕊🍃
Şimdi, sen de yak bir
sigara gidenin ardından…
Vurmasa da olur sırtından.
Ben zaten vurulmuşum,
tam da en derinimden…
Ağlasam ne fayda,
ağlamasam ne?
🍃🕊🍃
Sustur beynimdeki çığlıkları…
Uyumak istiyorum.
Uyuyamıyorum.
Saçlarıma aklar karışmış,
Koparmak istiyorum, koparamıyorum.
Biliyorum ki,
her telde bir “sen” daha çoğalacaksın,
eksildiğin yerden.
🍃🕊🍃
Bir buse kondur şimdi
yıldız düşen duvağıma…
Masal perisi gibi can bulsun
O dudakla örülen duygular.
Çocuk seslerine karışırken sesin,
uçurtmanın ipinde şimdi tüm umutlar.
🍃🕊🍃
Yaklaştıkça kaybolan bir gökkuşağı gibisin.
Uzatsan ellerinden fışkıran yağmur damlalarını,
avuçlarımdan süzülüp gideceksin..
Kozasından çıkmış bir kelebek gibi
özgürlüğe kanat çırparken,
rüzgârlarda savruluyorsun…
Yoksa sen esen yeli
kırık kanadın mı sanıyorsun?
🍃🕊🍃
Azadlı köle gibi damgalanmış acılar.
Silinmiş bir ülkenin,
yere batan ufkundayım.
Yeniden bul beni…
Ardımdan bakışının çaresizliğimdeyim.
Yeniden sar beni…
🍃🕊🍃
Yalınayak yürüyorum çölün sıcağında,
Kahkahalarla ağlıyorum vahalarında.
Yokluğunla ısıtıyorum sensizliği,
Kendimi böyle avutuyorum.
„Sensemişim“ sana kana kana.
Gel bir damla şerbet ver,
çatlamış dudağıma..
🍃🕊🍃
Baş ağrısı sandığım,
meğer “sen” ağrısıymış…
Yasla başını omzuma,
dinsin sancısı sensizliğim.
Sensiz geçen her gün kayıpmış.
Sil “senyaşlarımı”,
bitsin sana olan hasretim,
dinsin ağrıyan kimsesizliğim…
🍃🕊🍃
Geceler uykuyu çoktan unuttu.
Yastığım gözyaşlarımla ağır artık.
Adını sayıklıyor yorgun düşlerim..
Sessizlik bile susmuyor artık…
🍃🕊🍃
Sustur başımdaki çığlıkları…
Uyumak istiyorum.
Uyuyamıyorum.
Uyandığımda seni bulmak istiyorum.
Bulamıyorum…
Bulamıyorum…

25.04.2025