Sen ağlama Çocuk Şiiri - Mahir Odabaşı

Ey çocuk!
Sen ağlama,
Bırak büyükler,
Ağlasın dursun.
Ağlamak sana değil,
Büyüklere düşer
‘Dedelerin hatasını,
Niçin torunlar çeksin’ desem de,
Biliyorum, beni hiç dinlemeyeceksin,
Çünkü; senin o minicik ciğerin yanıyor
En güçlü, en etkili yangın söndürücüleri,
Bu yangını söndürmekte yetersiz kalıyor
Evet yetersiz kalıyor…Seni hayata bağlayan;
Annen, anne annen, baban, büyük baban,
Ağabeyin, ablan, teyzen, emmin, dayın, halan,
Ve nice sevdiklerin, dünyayı zindan edenler yüzünden,
Senden ayrılmış, toprağın kara bağrında yalnız kalıyor.
…………………………………………………………………………………………………
Ve Yaşamı, yaşanmaz hale getirenler arasında, senin hiç bir günahın yokken,
Bu dünya da ağlaması gerekirken, pişkinliğe vurup gülen o kadar insan çokken,
Biliyorum beni yine hiç dinlemeyeceksin… Ama ne olur sen ağlama, çocuk…
Hiç olmazsa müsaade et; ben ağlayayım da bir nebze azalsın şahsi sorumluluk…