Sen Ağlama Şiiri - Yusuf Bilge

Canda mirac keşfine hazır içtenliğinde,
Buğulandı geriye çektiğin gözyaşların! ..
Hüznünün eyyamına direnen benliğinde,
Aşka tetik düşürdü zemberek bakışların! ..

Sevenlerin kalbine
Sığınırken hüsnü zan,
Gördüm ki, düş rafında
Terler bir çağdaş divan.

Deliksiz acılarla iki büklüm o kitap,
Gerçekliğine burhan giyindiğin rollerde! ..?
Melâlinle derbeder ilham perisi bitap,
Hazanı gözler olmuş dost simgesi güller de! ..

İkâme duyguların
Dilmaç güftesi zayıf,
Bu gönül bestesiyle
Zıtlaşan söze hayıf...

Bilinç altı bilenmiş beden diline inat,
Çifte suyunu kustu hançerden zağlı kalem;
Bir kor tebessümüne kul köle oldu sanat,
Yaz yaz bitiremedim, dolmadı şiir çilem! ..

Sevdâ bir bölü birmiş
Hak kelam virgülünde;
Biri birle çarptıkça
Kaldım hüsran külünde...

Aşkın tüzel varlığı yâr olsun diye cana,
Senden his ricatına gemileri yakmışım;
Pervâne dizelerle Kerem dil döne yana,
Her gece düşlerine yalım yıldız akmışım! ..

O mahmur gözlerinde
Sırat’tan geçeceğim,
Sen ağlama güzelim,
Ağlarsan düşeceğim! ..

YUSUF BİLGE