Şemsim Şiiri - Affânî Vav

Rayihası buram buram sarmış cümle alemi
Gül-ü gülşen-i Halêlî eşsiz bağa dönüştü.

Cümle vârım terslik idi düze varmazdı râhım,
Dest-i yâr-i Halêlî'yle sollar sağa dönüştü.

Zahir ulü'l-elbaba feyzinle sırrü's serair
Zail oldu zulümat çağ güzel çağa dönüştü.

Dîl-i bîmar kebâb oldu yanar odlara cânım,
Nâr-ı firakla yanıp eriyen yağa dönüştü.

Dîl hanesi yerle yeksan ayrılık depremiyle,
Hasretin vâbeste gönle batan cağa dönüştü.

Markadda medfunsun deyu ne yazılsa nakıstır,
Kelam renksizdir amma duygular çığa dönüştü.

Dildeki kandilimsin tüter duhanı serimde,
Vârımı fitil eyledim yandı dağa dönüştü.

Feyzinle asan işler, yollar seninle aşılır,
Senle Yemen bir adım, sensiz uzağa dönüştü.

Adettendir hasta ziyareti lütfedip gelsen;
Garib bîkes Affânî sensiz yazığa dönüştü.