Hastanede doktor hanım, üniversitede akademisyen, her daim anne.
"Arada bir şeyler" yazıyor.
30 yıldan uzun süredir yazdığı ve yayınlanmamış şiirlerini "Dört Mevsime Hükümlü" isimli kitapta toplamıştır.
Şiir muhabbetini, muhabbetin şiirini, baharı, çocukları ve iyi olan her şeyi seviyor.
Şiir bilen adamlar vardı;
Kalbine saba vurmuş, uyanmamış.
Kapısındaki hüzün dolu avuçlardan
Uzun destanlar, türküler dinlemiş
Cevaben bir cümlesi olmamış adamlar...
Hep aynı kıyıya vuruyoruz;
Çünkü pusulamız tek ve
Işığımız sıradandır Azize.
Aşk sırrına kalbimizle değmişsek;
Başka başka yollardan da gelmişsek
Hep aynı kıyıya varıyoruz.
Arkadaşım;
Yağmuru buluta
Gözyaşını göze bırak.
Güller bülbülün,
Leyla Mecnun’un olsun bugün.
Karanlıktan bahsetme
İstanbul’a kış geldiği doğrudur
Gecelerin çatılara düştüğü,
Taşların bile üşüdüğü,
Kimsesizliğin bir sis olup
Denizin üzerine çöktüğü doğrudur...
Hangi simâda nur görsem, hep sen sanarım bugün.
Gecem gündüzüm sen oldun, seni anarım bugün.
Kovuldukça sığınırım aşkının gölgesine,
Çünkü söndü, ondan gayrı kalmadı nârım bugün.
Bıkmadım suskun çehrene bakmaktan
Manalı gözlerinde oynayan hayaller
Denizlerden engin gibi.
Hangi bahçeye girsem açılan güller
Uzanmak istediğim o yanaklarına
Bir baharlık ömrü için sunulursa yâre gül,
Bahar biter, yâr incinir, başlar intizâre gül.
Adını gül koymuşlar, narin yapraklı diye,
Haberi yok, nereden gelmiştir gülzâra gül.
Pür neşe bir can olur, gülzârda kalınca gül
Sevdaya beden bulur, bir gönül alınca gül
Endişesi tükenir, gül açan bahçelerin
Konuşur bülbülleri, seherde susunca gül
Hamallıkta geç çıkar, insan elbet yokuşu
Helali kazanmak zor, haram işlemek kolay
Sırtında dünya olanın, yoksa cepte kuruşu
Güç-kuvvetten ziyade, dürüstlüktedir olay.
Git,
Köklerine balta vurduğun ağacın gölgesinden!
Sarayları yıkıldı
Kaleleri düştü temiz ülkemin.
Bir gün arkana bakarsan;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!