Delirmenin çok da imkansız olmadığı dünyada
Akıllı kalmak da akla zarar aslında...
Zirâ el alem ne der kanunları geçerli hala buralarda.
Kim mücadeleyi nefse vermiş,
Kim el alemden vazgeçmiş ki ebedi huzur uğruna...
Kim yüreğindeki boşluğu doldurabilmiş,
Akşamdır!
Gâmı efkâra dönüştüren,
Yalnızlığı yüzsüzleştiren
Dışardakini eve gönderen
Olmayanı akla getiren
Gidene sövdüren
Gül yüzüm, sen hep gül
Kalsın çayda biraz dem
Saksıda solmuş gül...
Bırak yarım kalsın murat,
Silinsin aynadaki asık surat
Dünya dedikleri nedir ki
Her nefes aldığın anda demiyorum
Sigaranı her yaktığında...
Her gecenin 12'sinde demiyorum
Başını yastığa her koyduğunda...
Baktığın her zerrede demiyorum
Daldığın her noktada
Gözlerimi kapatsam ve sussa her zerre
Sonsuzluğu içsem,ölse bedenimde her hücre
Ve o parlak ışık yolumda bana eşlik etse
Huzura yolculuk etsem son nefesimle...
Son bulsa yalana mücadele,köleliğim nefse
Ve bu fâni mekandan gitsem bâki aleme
Şiir kokan dudaklarımdan öp sevgilim
Belki mısra mısra aşk dökülür de dilinden
Sen olursun şiire sebebim...~
Ey benim Aşk Sızım
Ah benim yürek yangınım
Yâr uyur,yara uyumazmış
Seni gecelerde sevemem mi sandın...
Sen benim iflah olmaz sevdam
Yalnızız azizim,kandırma kendini
Verme bir değmeze değerli vaktini
Dile aldanma,kalp başkadır gösterir kendini
Kandırır,aldatır,yandırır seni her kelimesi...
Aşk der buna her milletin yeni nesili
Bilmez ki Aşk nedir,aldanır yüreği
Gündüzün günahını örter,ışığa muhtaç olur geceler
Kapanmayan yaralara tuz basar geceler...
Yalnızların mezarı,mutluların balayı
Siyaha vurgun,Aşka mübtelâdır geceler...
Lâl olsun kelimeler,sükût alevlensin
Yansın sönmesin hâr-ı sevda...
Havva'sını buldu da Adem Arafat'ta,
Benimse yolum hep çıkar hasret-i aşka...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!