Umut olmalı!
Tüm sokakların
Umut olmalı tüm okulların, semtlerin, şehirlerin
Umut olmal!
Tüm çocukların adları
Mecazım Ben
Mecazım ben
Aynaya baktığımda
bana bakıldığında görünen
Bildiğiniz et kemik kaş göz
Bir karabasan çirkinliği ve ben senin yüzünü unutmuştum
Çok geceler evde bir resim arardım
Sanki varda ben bulamazmışım gibi kavga ederdim kendimle
Nasıl özlemişim yüzünü gözünü sözünü
Bir resim di beni sıradan bir sevgiliye sıradan bir sıralamaya dönüştüren
Sağım Solum Önüm Arkam Hırsız
Çekip çalmışlardı seni ve gitmiştin
Tarifi imkansız geceler ve yalnızlıklardı geride bıraktığın.
Asıl beni tüketen bilmediğim bir yerde beni nasıl yaşadığındı
Ne olduysa gidişinle oldu.
Ben sadece oniki yaşımda kaybettim benden bir parçayı
Ve ben şimdide oniki yaşımdayım
Oniki kere oniki yaş yaşamışken
Çok yaralı zamanlar atlattık
Gözyaşları yaren oldu
Yaren hayal
İnce hastalıktı benimki inciten seni
Oysa medet umdu sensizlikten
Benim için hastalık diye tarif ediyordum seni
Bilemezdin ki sensizliğin beni yataklara düşürdüğünü
Batarken o yatak bana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!