Ben Allahın günahkar kullarından biriyim
Öyle ki affettiremem kendimi ne yapsam
Hayatın acımasız olduğunu bilirdim
Çünkü hiçbir işim rast gitmez
Ve hayallerime ulaşamazdım
Beklide Allahın bana kurduğu
Trenler bana seni hatırlatıyor
Yine geceden sabaha kavuşmayı bekliyorum uykulu gözlerimle
Yine ilk vagonun tekli koltuğuna oturdum
Yalnızdım üstelik
Biletimde numarasızdı yine
Bazen kendi kendime soruyorum
Acaba o da beni düşünmüş müdür hiç
Düşünüyor mudur yada
Sonra yine gülüyorum kendi kendime
Yapma Allah aşkına Semih
O artık seni sevmiyor sevmeyecek diyorum
Seni hatırlatan ne varsa
Sildim aklımdan bir sabah
Meğer silemediğim tek şey
Sana olan sevgimmiş aslında
Yılların hasreti özlemi
Gözlerinde gizli baharı
Artık çok zor sevilmek galiba
Sevmek güzel olsa da sevilmek de gerek
Aşk olsun çok şey mi istedim senden
Sen gittin yaram ta şuramda sızlar
Unut artık unutmasam da
Üstadım
Sen ki ölüler iyi bilir yaşamak güzeldir dersin
Acep ne zaman bir ölüyle konuştun da bilirsin
Ölülerin ne bildiğini
Başka üstat da
Ben bu kentte fazla kalmayı düşünmüyorum artık
Buralar bana göre bir yer değil
Çünkü buralar da çok fazla bina var
Ve binanın çok olduğu yerde
Zina da çok olur
Bugün denizin güneşe selam verdiği gün
Bugün güneşin denize kavuştuğu gün
Ve bugün bugün köpük köpük dalgaların
Çıplak ayaklarımı boğduğu gün
Bil ki bu uzak şehirde yalnızım
Dalgalar coşsa aniden
Çok şükür ayaklarım var
Yürüye biliyorum
Ellerim var
Tutabiliyorum
Gözlerim var
Görebiliyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!