Semâda Çınar Şiiri - Arda Yiğit

Alem sonunda, kevserden bir dere,
Semâda bir çınar ki aşka meftûn.
Dere altında ebedi meşcere,
Ederken firkatın çınarı dil-hûn...

İsterdim, olsam mevsimine medfûn,
Sine'm solmuş riyazın kadar mahzûn.
Şi'rim geçen güzel aylara tuhfe;
İnkiyâdımsa sevdan ile meşhûn.

Perde çektim sende ki hüsn nûruna,
Deldim benliği ezeli nihânda.
Rıhlet yolu gözüktü yâr uğruna,
Bulamadım tekrar dört bir cihânda...