Güneş uyuyor yine yıldızlar eşliğinde,
Zaman nasıl göçüyor boş bir bilinmezliğe,
Hep yanımda ol
Gitme sakın bir yere,
Bu sene,
Öbür sene,
Ben binlerce kez doğdum.
Birgün,
Kül rengi bir gül oldum.
İzledim seni,
Hiç bilmedin varlığımı.
Bir gül dalında menekşe ızdıraptır
Yorgun sevinçlerini özler yükseklerde.
Küçülür toprağı küçülür de gözlerinde,
Kaybolur gider sessizce.
Geceleri sevişir martılar,
Saçak altlarında.
Gün doğunca yabancıdır bakışlar
Sen olsan da yanımda.
İki günüm olsa,
Biri sana, biri bana.
Sevince bir yürek diğerini,
Kabullenemiyor herşeyi.
Söylenir mi başka tende aşkımın sevdaya küsmüş türküsü,
Sende kalmışken ruhumun en hüzünlü öyküsü.
Bilemedin beni yaşamayı,
Kar altında kardelen uykususuna yatmayı,
Güneşe ben gibi,
Sevdaya kan ter içinde uyanmayı.S.S.T
İklimlerinde soğudu gönlüm,
Artık avuçlarımda alevlenen yalnız benim hüznüm,
Hiç tanımadım seni,
Bundan sonra sen de tanıma beni.
Yaşamışsın ya ben bilmeden pervasızca,
Lakin unuttuğun bir şey olmuş,
Acısa da ruhum yaşayacağım,
Bir sevdiğim vardı diyeceğim
Kulaklarımda rüzgarın sevda şarkıları,
Şimdi anladım ki ne, ne anlamsız.
Ne anlamsız bir sevda da eskitmişim cümlelerimi,
Ellerimde büyülü dediğim
Ben, kelimeleri azat ettim,
Sıkıldım artık seni anlatmalarından,
Yoruldum, bıktım vefasız bir yarin arkasından,
Ağlamalarından.
Belki özlerim onları,
Beklerim yarım kalmış bir şiirimi tamamlamalarını,
Üşüyor gece,
Masum bir kızın gözlerinde,
Ve bir bıçak gibi kesiyor ihanet,
Umutları,
Mor bir dağın kırmızı eteğinde.
Susma,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!