Laf olsun diye yaşıyor olduk artık
Günlük, saatlik hatta anlık
Böyle mutlu olmaya alıştık
Sonrasında ise koskoca bir karanlık
O an bittimi keşkeler sarar benliğimizi
Ben aşkı iki kişilik yaşadım
O sevmese de aşkımı içimde çoğalttım
Yaşamadıklarımı onunla yaşadım
Sevginin yüceliğini ilk kez yakaladım
Ben aşkı iki kişilik yaşadım
Doğruluk, dürüstlük bu dünyada yalan
Arkanı döndüğün an başlıyor binlerce yalan
Yalansız bir dünya benim aradığım
Ama buldum desem yalan
Dilde ayrı bir yalan, gözde ayrı bir yalan
Sahipsiz limanlarımın sahibi olup
Ansızın gelip giriverdin hayatıma
Bitmeyecek bir şarkı oldun dudaklarımda
Çoğu zaman neşe olup yağdın gönlüme
Bir gülüşün ömür kattı ömrüme
Artık senli günlere açıyorum gözlerimi
Bir yeniden doğuş benim ki
Bebeğin dünyaya attığı ilk çığlık gibi
Hüzün denizinde mutluluk rüzgarı esmeli
Yağan yağmurlar huzuru geri getirmeli
Geçmişim ruhumdan silindi gitti
Ertelemeler girmiş yaşamlara
Düzen uğruna hüküm sürmekte yüreklerde
Bu günün işi yarına bırakılır olmuş
Sevgiler tozlu raflar da unutulmuş
Ertelemeler girmiş gönüllere
Gözlerime inen perdeler kalkıyor artık
Örümceklenmiş beynimde temizlik var
Kapadım gönül kapımı değmeyenlere
Artık ben varım her şeyin üstünde
Oyuncak ettim yaşamımı yabancı ellere
Bir bahar sabahı doğan güneşle gelen ben
Yine bir bahar gecesi güneşle batıyorum
Güneşin kızıllığını ardımda bırakarak
Bir bilinmezliğe sır olup gidiyorum
Ceplerimde kalan sevgi kırıntılarını
İyi, kötü güzel ya da çirkin
Hepsinin bir yeri vardır yaşamlarda
Ömür biter ardında hatıralar bırakır
Ardımıza baktığımızda neler buluruz
Yaşanmış, bitmiş hatta küllenmiş…
Ama hepsi ilk gün ki gibi tap taze
Yeni yılın ilk kar yağışını izledik birlikte
Üşüyen gece yağan karı yorgan etmiş üstüne
Tıpkı saf sevgim gibi savruluyor kar taneleri geceye
Sürüklüyor beni bitimsiz kar beyazı düşlere
Açık penceremden yüzüme değen her kar tanesi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!