Anne
Bak, yine ben geldim
Bu kez yalnız değilim
Hani kim O Kız diye
Soruyordun ya, işte
Onu sana getirdim…
Annem desem
Bakarmısın yollarıma yeniden
Doyamadım sana desem
Sararmısın kollarına yeniden
Annem annem
Canımın içinde cansın
ARKADAŞ
Olurda bir gün,
Gelirsen bu tarafa
Uğra bize de, çal kapımı
Kırana kadar,
Uyandırana kadar çal
Ayağında soğukkuyuları
Dolunayda bata çıka
Çıkıyor yokuş yukarı
Nice sonra durdu avlu kapısında
Omuzlarcasına itti koca kapıyı
Paslı menteşeler gıcırdadı
Aylardan Haziran
Dut ağacıydı
Penceremden görünen
İki serçeydi
Yapraklarla gizlenen
Neydi anlayamadım
Aylardan Kasım
Son yaprak kaldı ağaçta
Biraz daha üşürse düşecek
İçimdeki son umut gibi…
Girdi bir kez araya soğukluk
Son umudum da bitti bitecek
Aynı sokaklarda geziyoruz
Hiç karşılaşmadan
Zamanlarımız farklı
Ben geceleri seviyorum
Sen gündüzleri
Yönlerimiz farklı
Aynı yerde
Bugün de bekledim seni
Bekledim, biliyordum
Yine de gelmeyeceğini
Kokun vardı o yerde
Kaybolmasından korktum
Ay yeni çıktı denizden
Sular süzülüyor saçlarından
Kapkara parlak gözlerinden
Hasret damlıyor yanaklarından
Şavkı düştü Zülfü’nün sazına
Aydınlığı gecenin karanlığına
Bahar geldi dediler
Sevinçle koştum sokaklara
Aradım gözümle
Gönlümle seni
Göremedim, bulamadım
Yoktun, gelen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!