Aklımdan hiç çıkmıyordun
Şartlar müsait değildi
Devamlı tehir ettim
Anlamıştım, ruhu beni çağırıyordu
Aldım başımı gittim
Oruç tutmak için Adanaya inmişler
Yetmişte yenmemiş incirler karşıladı
Beni yayla evinde
Ve hiç kimse yoktu
Taa öbür sene
Yeniden yanına sürdüm atı
Bu defa evlendiğini söylediler
Kalbimde telafisi imkansız bir inhitat
Ve beynim kaskatı
İki günün içinde parkinson oldum
Kayıt Tarihi : 23.6.2009 02:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!