Geceler sessizken ben
Seni çok özlüyorum annem
Yalnızlığım yaralı duygularım
Birde sana hasretliğim özlemlerim
Gelemediğim mesafelerim
Ne olduğunu bilmeden
Bazen sağnak bir yağmur
Bazen de bir güneş gibi
Isıtır içimi
Hissederim o hayalin
Bana bir yüz koy deyişini
Bugün dargınım gecelere
Ruhum bir o kadar yorgun.
Bırakırken bende olan beni
Özgürce uğurlarken
Ben sadece sustum.
Seni düşündüm bu gece kimsin sen.
Tam düşerken tuttun ellerimden.
Bırakmadın ellerimi.
Bir tek sen sevdin beni karşılık beklemeden.
Önceleri yalnız kaldığımda cama bir böcek vursa
BU YOLLAR BİTMEZ KARDEŞİM
Madem çıkmışsın yola
Dönüp ikide bir ardına bakma
Bilmiyorsan nereye gideceğini
Bir valizi taşımak bile ağır gelir sana
Ey dost
Ey arkadaş hatalarıma yoldaş
Neredesin?
Gözlerim her an seni arıyor
Hangi uzak yerde,
Sevdamı sarıyla süsledim.
Kalbim.
Sarının rengi sevgi değil dedi.
O zaman gökyüzü nün rengi.
Mavi olsun dedim.
Kalbim.
Sen geldiğin gün hissettim.
Hayatı ve beni
Seni hiç unutmamıştım ki zaten
Sen sadece getirdin bende olan beni
Yıllardır ilk defa
Bu yolculuk ne bir ölüm nede gitmek istediğim bir yer.
Bu benim ruhumla çıktığım son yolculuk.Bırakırken geride beni.
Unutmak istediklerimi ruhum sararken benliğimi bir sis gibi.
Havaya dağılışımın kayboluşumun hikayesi.
Şu an gözlerim kapalı dinliyorum zamanı hiç korkmadan.
Öyle huzurluyum ki ilk defa ömrümde ilk defa farkına vardım düşüncelerimin.Ve kendimin ne kadar değerli olduğunu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!