Selma Şiiri - Uğur Üstündağ

Ve perde indi, sustu tüm şehir.
Beyoğlu’nun sokaklarında
özgür bir gece gibi dolaştı zarafeti.
Gülümsedi dönüp usulca,
gözlerinde baharın tınısı.
Eski İstanbul’un inceliğiyle
dokundu sinemanın kalbine.

Her sahnede bir kalp bıraktı ardında,
her yüz, onun sıcaklığından bir parça taşıdı.
Bir duruşuyla sevmeyi,
sessizliğiyle ayrılığı çağırdı.

Şiirler yazıldı gözlerinden.
Bakışlarında saklıydı bir kadın,
Bir vedanın kıyısında kırgın bir gülüşün izi,
yalnızlığın nefesinde bir hatıraydı

Kıskandı zaman, saçlarına düşen ışığı.
Mevsimler döndü, bulutlu bir geceydi.
Bir melodinin içinde sakladı gençliğini,
belki de bir hüznü, yüreğinin ucunda.

Adı Selma...
Bir ömrün perde arası bir şiirin en uzaktaki kadını o.

Bakıyor bir anın sessizliğinden,
Yeşilçam’ın buğulu penceresine,
Sanki bir filmin son karesi gibi.