kimseye birşey söylemedimki
aşkımın esiri ol demedimki
aşkımı sevgimi rabbim biliyor
gelde bana kul ol demedimki
senden istedigim sadece sevgi
çok gücüme gidiyor seni sensiz yaşamak
sen onun kollarında bense gecenin ayazında
denizin dalgaları kayalara vurdukça
ben hergün bir gün daha ölmekteyim
seni çıkarmak istiyorum aklımdan
küçükken saçlarımı, okşardın hep yanaklarımı
arslan oğlum büyüyünce bakacak anasını
nerede anne, hani nerede, arslan oğlun nerede
kuyruğunu tranvay mı çiğnemiş yatıyor kaldırımın bir köşesinde
beni şimdi parkta sor anne, beni şimdi kaldırımlara sor
Savaşın ortasında bir çocuk çıglıgı
Ne olur vurmayın yarınlarımızı
Ne olur bizi anasız babasız koymayın
Bizi bu yaşta aglatmayın
Bak ölmüş hasanın annesi babası
cahillik edipte konuşma biriyle
aşkımızı burda yarım bitirme
nice yıllar var yaşanacak seninle
aşkımızın ateşini söndürme
nisanın birinde evlenecegiz seninle
Kan ağlıyor memleketim
Hem açım hemde sefilim
Bu düzeni kuran benim
ben kim miyim cin miyim
Adil düzen geldi başa
Hiçkimse etmesin tasa
Elbet kurulacak mahşerde yasa
Senin kurdugun o rakı sofrası varya
Gerisini artıksen anla
Sanmaki hiçkimse karışmaz sana
biliyorum dönmeyecek geriye
biliyorum sevmedim diye
biliyorum son sözüm diye
gidiyorum gidiyorum
biliyorum aglıyor gözleri
Gecikmem hiçbirzaman sabah kavaltısına
Üzümlü keklerin varamam tadına
Limonatanın tadı bir başka oluyor burada
Lezzetin tadını alırım sabah kahvaltısında
Üşüyen bedenimi ıstır güler güz
Oturdugum zaman masaya bu ne hizmet bu ne hız
Bu güzelliğin baki değil sana
Bu beden emanet bu cana
Bir gün kapın çalınırsa
Sende gidersin mevlaya
Bak gitti sivaslı ismail
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!