Seni seviyorum....
Uçsuz bir kargaşada ayak üstü seviyorum seni. Her yolun sonunda düşme korkusuyla, en çok kanatlarını anlatıyorum... Cennet güzelliğin bir yana. Pamuksu beyaz tenin,ellerin dursun.Tertemiz kalbini yazıyorum...
Çiçekler büyütüyorum yorgun sabahlarına.Toprağı gönlümden, suyu gözümden...
Ve sadece;
Anlık bir tebesümü bıçaklıyorsa bu tufan
Kan niyetiyse toparağa,
beyaz kurdeleli yağmur taneleri?
Ay ve Yıldız' ın onuruysa bu yağış..! ?
Açılsın yüreğim cehennemin en mahrem yerine...
.Tanrı incitir bileklerimi...
Uzansam gökyüzüne sen diye
Dokunamam.
Çığlık olur sesim; İnkar edemem.
Susamam senin gibi.
Tanrı incinir...
Ve açtı gözlerini deniz maviye
Usulca ıslandı mavi...
Uzun bir kış ciddiyetinde donakaldı,
yasaklandı mavi;
Gülüşünün bulutlandığı gökyüzüne.
Gizlendi...
Vakit tamam kırık yalnızlığım.
hadi duvarlara gölgeler çizelim..
bir kadın mesela,
geldiği güne yakın gitmek üzre.
Bir tufan çizelim, günahkar birini;
kocaman bir gülümseme veya...
yalnızlığımı kesince nefesin,
ellerimi alınca ellerine...
son bulurmu zannediyorsun?
huzursuzluğum...
hep kaltak yataklarında!
Betonlardan...
Şehirleri adlandırıyor diye!
Bıkkınlığımı anlatamadığım her yerden...
Topraktan...
Köylerden...
Yollardan...
Ne bir renk sevmesidir...
Beyaza ahenk veren sarı...
Ne umutsuzluğun rengi.
Sadece bir gökyüzü sevmesidir...
Tüm olanlar adına;
En çok yakıştırdığım saçlarına.
üflensin mumlar
düşsün uykuya kanatların
Solgun gökyüzünden yana
Sen beyazları iyi sakla, bende mavi bol...
uykusuz geçiyor yıllarım
en kuytu köşelere yazılar yaz benim için
hepsi sessiz harflerden,usulca...
hiç kimseler için, mektuplar uzun uzadıya...
bana yalanlar söyle en su götürmezinden!
o kadar ihtiyacımız varken;
asla konuşturma.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!