Selcan Adalı Şiirleri - Şair Selcan Adalı

onlar küçüktüler, bir bir biliyordum isimlerini,
kurdela takarlardı saçlarına, beyaz olanlarından,
ip atlarken birden bire,
hiç beklenmedik bir anda bir gün,
memeleri çıktı herbirinin, kocaman iri memeleri çıktı,
biz şaşkın sınıfı,

1
Cüce yıldız gezegeninde bir akşam
Görülmemiş bir kalabalık
çok karanlık çayırlara üşüştü
Olan biten bir gök taşının sonsuz düşüşüydü
Taşın tenine buz gibi ellerini koydu kadın

1

koca bir nisan
yün iplere dolanmak
panikle

1
Dudakları kuma bulanmış güzeli
Öpüyorum düşürüyorum
Çöl ortasında insan icadı bir gölge

2

1

bir pencere aç
ben bir pencere açayım
şehrim şehrini düşünsün
uzak uzak.

üşüdüm deyip kapatınca pencereni

1
konuşmadığımız bir yer var
aslında orada her şeyi söylüyoruz
sarmaşıklarla çevrili
yemyeşil ellerim ve ellerinle

1

durgun bir su içtin
sustun bütün gece

2

Kendine göre büyük ateşler yaktım
Sular biriktirdim karşısına geçip izledim
Perçemli kadınlar geldi beni izledi
Bütün dillerin bütün kelimelerini konuştum
Kıyıda köşede bir kaç kelime kalmışsa kalmıştır
Bütün parmaklarımı yüzlerine sürdüm

ben içimde iki tür hayvanla
kaç tür dağ tepe aştım
gözlerimi oyan bir rüzgarı saçlarından
sakıncalı bir ıslığı en bilenmiş notasından
kavrayıp
sürükleyerek.